Recente uitgaves

Achtergrond

Waar komt de naam Asor vandaan?

In de Sint Michielskerk, in het centrum van Sittard, liep een lange tijd geleden een echte leeuw de kerk in tijdens een drukke bijeenkomst. Dit is het verhaal van leeuw Asor.

Het is 1938, de laatste zondag van augustus. De ‘Patesjkirk’, kerk aan de Markt in Sittard, zit afgeladen vol vanwege de verering van Sint Rosa, de beschermheilige van de stad Sittard. Nog altijd wordt deze dag gevierd in de vorm van festival Sint Rosa. Het was dus afgeladen vol, alle banken zaten helemaal vol met mensen. Zelfs achterin de kerk stonden mensen om de dienst bij te kunnen wonen. De deuren stonden open, het was augustus, het was lekker weer, dus buiten verzamelden zich nog mensen om een glimp van de dienst via de openstaande deuren op te kunnen vangen. Het was het jaarlijkse evenement, dus je kunt je een beetje voorstellen hoe druk het was.

Maar plotseling ontstond er achterin de kerk wat rumoer. Het begon een beetje met gefluister en vervolgens wat kreetjes, dat ging al snel over naar schreeuwen en gillen. De organist die boven zat, stopte met spelen, en het koor wat aan het zingen was stopte met zingen. Want, je raadt het al, er liep dwars door de voordeur een echte leeuw tussen de banken door naar voren toe. Er was een leeuw in de kerk.

Het lijkt natuurlijk heel erg op een legende, een mythe, een sprookje, een verzonnen verhaal, maar het is echt gebeurd. Er liep echt een leeuw in deze kerk. Dat heeft ook een hele duidelijke reden. Er was tegenover de kerk, ten tijde van de verering van Sint Rosa, een circus genaamd Circus Friso.

Nico Friso, het hulpje van de dompteur van het circus, was bezig met het schoonmaken van de hokken van twee leeuwen en had een hekje open laten staan. En die leeuwen roken natuurlijk de vrijheid, dus dat wilden ze wel eens even gaan proeven. Dit was trouwens niet de eerste keer. Een maand eerder stond het circus in een ander dorpje en wist ook één van de leeuwen te ontsnappen, de circuspiste in en zich te verstoppen. Dat duurde niet heel lang, want hij kon al heel snel gevangen worden. Maar hier in Sittard, dus niet.

Leeuw Irus, één van de twee leeuwen, ging als eerste naar buiten en kroop de circustent in. Dat kregen mensen al snel in de gaten, want honden sloegen aan op die leeuw natuurlijk. Nico wist die leeuw met zijn lasso te vangen. Asor, de tweede leeuw, had hele andere plannen. Hij liep namelijk de volle kerk binnen, en dat kon, want de aandacht ging uit naar Irus. Heel langzaam liep Asor door het gangpad naar voren toe. De priester had zich inmiddels uit de voeten gemaakt, net als heel veel kerkbezoekers. Eenmaal voor aangekomen bij het altaar, ging Asor zitten poepen.

Drie medewerkers wisten de leeuw uiteindelijk te vangen en terug te brengen. Wonder boven wonder waren er dus ook geen gewonden gevallen. Maar vanwege de stank moest er wel een stuk uit het tapijt gesneden worden.

Een nagedachtenis aan dit bizarre bezoek kun je nog altijd vinden naast de voordeur, een steen in de vorm van een leeuw.

Een goed verhaal, toch? Trouwens, als je de letters van Asor verwisselt, dan krijg je Rosa, de beschermheilige van de stad. Dat is geen toeval, die leeuw heette echt zo.

Bron: https://weetjedatookweer.nl/geschiedenis/leeuw-kerk-sittard/